Γιατί όταν περνάμε καλά ο χρόνος «τρέχει»;


«Τα καλά πράγματα διαρκούνε λίγο» είθισται να λέγεται, αφού η αίσθηση του χρόνου που περνάει όταν εμείς διασκεδάζουμε είναι σύντομη. Αντίθετα όταν βαριόμαστε, τα λεπτά φαίνεται να μοιάζουν με ώρες, μέρες, βδομάδες χρόνια. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Ισχύει το παράδοξο του χρόνου;Με βάση τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά, μετράμε την ταχύτητα του χρόνου με τους εξήντα χτύπους του ρολογιού ανά δευτερόλεπτο. Για να ρίξουν φως οι επιστήμονες στην άγνωστη σχέση μεταξύ χρόνου και διασκέδασης ή ανίας, σχεδίασαν ένα πείραμα στο οποίο προκάλεσαν συναισθήματα ευχαρίστησης σε άτομα, προσομοιώνοντας την αίσθηση του χρόνου που φεύγει όταν περνάμε«καλά».

Η μελέτη που έλαβε χώρα στο πανεπιστήμιο St. Thomas της Μινεσσότα, δημιούργησε την εντύπωση στους συμμετέχοντες στο πείραμα, ότι μια εργασία διήρκεσε είτε πέντε είτε είκοσι λεπτά, αφού προηγουμένως το χρονόμετρο ανοιγόκλεινε αόριστα.

Ο καθηγητής Aaron Sackett δήλωσε πως στα πειράματα ήταν εύκολη η διαχείριση των συναισθημάτων των ανθρώπων για τον χρόνο, υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Το αποτέλεσμα της μελέτης έδειξε ότι άτομα που πίστεψαν ότι ο χρόνος τρέχει πολύ γρήγορα δήλωσαν πως η εργασία τους γινόταν πιο ευχάριστη, ενώ αντίθετα εκείνοι που πείστηκαν ότι ο χρόνος κυλάει πολύ αργά εκδήλωσαν δυσαρέσκεια για την εργασία που τους ανατέθηκε.

Συμπέρασμα της μελέτης αυτής ήταν πως τα συναισθήματα που αφορούσαν το πέρασμα του χρόνου σε διαφορετικές ταχύτητες, επηρέαζαν περισσότερο ή λιγότερο την όρεξη μας για ζωή.


Γιατί όταν περνάμε καλά ο χρόνος «τρέχει»;


«Τα καλά πράγματα διαρκούνε λίγο» είθισται να λέγεται, αφού η αίσθηση του χρόνου που περνάει όταν εμείς διασκεδάζουμε είναι σύντομη. Αντίθετα όταν βαριόμαστε, τα λεπτά φαίνεται να μοιάζουν με ώρες, μέρες, βδομάδες χρόνια. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα; Ισχύει το παράδοξο του χρόνου;Με βάση τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά, μετράμε την ταχύτητα του χρόνου με τους εξήντα χτύπους του ρολογιού ανά δευτερόλεπτο. Για να ρίξουν φως οι επιστήμονες στην άγνωστη σχέση μεταξύ χρόνου και διασκέδασης ή ανίας, σχεδίασαν ένα πείραμα στο οποίο προκάλεσαν συναισθήματα ευχαρίστησης σε άτομα, προσομοιώνοντας την αίσθηση του χρόνου που φεύγει όταν περνάμε«καλά».

Η μελέτη που έλαβε χώρα στο πανεπιστήμιο St. Thomas της Μινεσσότα, δημιούργησε την εντύπωση στους συμμετέχοντες στο πείραμα, ότι μια εργασία διήρκεσε είτε πέντε είτε είκοσι λεπτά, αφού προηγουμένως το χρονόμετρο ανοιγόκλεινε αόριστα.

Ο καθηγητής Aaron Sackett δήλωσε πως στα πειράματα ήταν εύκολη η διαχείριση των συναισθημάτων των ανθρώπων για τον χρόνο, υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Το αποτέλεσμα της μελέτης έδειξε ότι άτομα που πίστεψαν ότι ο χρόνος τρέχει πολύ γρήγορα δήλωσαν πως η εργασία τους γινόταν πιο ευχάριστη, ενώ αντίθετα εκείνοι που πείστηκαν ότι ο χρόνος κυλάει πολύ αργά εκδήλωσαν δυσαρέσκεια για την εργασία που τους ανατέθηκε.

Συμπέρασμα της μελέτης αυτής ήταν πως τα συναισθήματα που αφορούσαν το πέρασμα του χρόνου σε διαφορετικές ταχύτητες, επηρέαζαν περισσότερο ή λιγότερο την όρεξη μας για ζωή.


Ποιος επινόησε τα "φρουτάκια"; (slot machine)


Charles Fey

Οι κουλοχέρηδες εφευρέθηκαν το 1887 από τον Charles Fey στο San Francisco. Το πρώτο σχέδιο κουλοχέρη είχε τρεις τροχούς που γύριζαν και είχαν 10 σύμβολα ο καθένας. Μερικά από τα σύμβολα ήταν πέταλα, μπαστούνια, διαμάντια, καρδιές και κουδουνάκια. Όποιος πετύχαινε τρία κουδουνάκια κέρδιζε!
Ο κουλοχέρης που έφτιαξε ο Fey είναι και γνωστός ωςBell machine. Το όνομά του το πήρε από τον συνδυασμό νίκης που ήταν τα κουδουνάκια. Καθώς είχε τρεις κυλίνδρους από 10 σύμβολα, υπήρχαν 1000 διαφορετικοί πιθανοί συνδυασμοί. Τα φρουτάκια αυτά, απέδιδαν στους παίκτες συνολικά το 75% των χρημάτων. Το υπόλοιπο 25% το κέρδιζε το μαγαζί (ή το καζίνο).

Το 1984, ο Inge Telnaes κατοχύρωσε μία πατέντα με τον τίτλο “Electronic Gaming Device Utilizing a Random Number Generator for Selecting the Reel Stop Positions.”. Με αυτήν την πατέντα ξεκίνησαν πλέον οι ηλεκτρονικοί κουλοχέρηδες. Τα φρουτάκια πλέον είχαν εξελιχθεί σε ηλεκτρονικές συσκευές. Μόλις ξεκίναγε το παιχνίδι, ο ενσωματομένος ηλεκτρονικός επεξεργαστής αποφάσιζε σε ποια από τις θέσεις θα σταμάταγε κάθε κύλινδρο.

Στα σύγχρονα φρουτάκια, η γεννήτρια τυχαίων αριθμών τρέχει ασταμάτητα ανεξάρτητα με το αν παίζει κάποιος ή όχι στον κουλοχέρη. Μέχρι πριν κάποια χρόνια, οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών χρησιμοποιούσαν κάποιο ψευδο-αλγόριθμο για την αναπαραγωγή τυχαίων αριθμών. 


Ωστόσο με τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο των κβαντικών υπολογιστών, οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών είναι πλέον πραγματικά τυχαίες. Υπάρχουν εταιρίες οι οποίες προμηθεύουν τα καζίνο προγράμματα για τυχαίους αριθμούς (RNG) τα οποία κοστίζουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ.


Εικόνα του κατασχεμένους κουλοχέρηδες σε ένα χώρο αποθήκευσης στο Σικάγο , Ιλλινόις .(1906)
Κείμενο: www.kazinos
Εικόνες:  1)casinoman         2)inventors

Ποιος επινόησε τα "φρουτάκια"; (slot machine)


Charles Fey

Οι κουλοχέρηδες εφευρέθηκαν το 1887 από τον Charles Fey στο San Francisco. Το πρώτο σχέδιο κουλοχέρη είχε τρεις τροχούς που γύριζαν και είχαν 10 σύμβολα ο καθένας. Μερικά από τα σύμβολα ήταν πέταλα, μπαστούνια, διαμάντια, καρδιές και κουδουνάκια. Όποιος πετύχαινε τρία κουδουνάκια κέρδιζε!
Ο κουλοχέρης που έφτιαξε ο Fey είναι και γνωστός ωςBell machine. Το όνομά του το πήρε από τον συνδυασμό νίκης που ήταν τα κουδουνάκια. Καθώς είχε τρεις κυλίνδρους από 10 σύμβολα, υπήρχαν 1000 διαφορετικοί πιθανοί συνδυασμοί. Τα φρουτάκια αυτά, απέδιδαν στους παίκτες συνολικά το 75% των χρημάτων. Το υπόλοιπο 25% το κέρδιζε το μαγαζί (ή το καζίνο).

Το 1984, ο Inge Telnaes κατοχύρωσε μία πατέντα με τον τίτλο “Electronic Gaming Device Utilizing a Random Number Generator for Selecting the Reel Stop Positions.”. Με αυτήν την πατέντα ξεκίνησαν πλέον οι ηλεκτρονικοί κουλοχέρηδες. Τα φρουτάκια πλέον είχαν εξελιχθεί σε ηλεκτρονικές συσκευές. Μόλις ξεκίναγε το παιχνίδι, ο ενσωματομένος ηλεκτρονικός επεξεργαστής αποφάσιζε σε ποια από τις θέσεις θα σταμάταγε κάθε κύλινδρο.

Στα σύγχρονα φρουτάκια, η γεννήτρια τυχαίων αριθμών τρέχει ασταμάτητα ανεξάρτητα με το αν παίζει κάποιος ή όχι στον κουλοχέρη. Μέχρι πριν κάποια χρόνια, οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών χρησιμοποιούσαν κάποιο ψευδο-αλγόριθμο για την αναπαραγωγή τυχαίων αριθμών. 


Ωστόσο με τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο των κβαντικών υπολογιστών, οι γεννήτριες τυχαίων αριθμών είναι πλέον πραγματικά τυχαίες. Υπάρχουν εταιρίες οι οποίες προμηθεύουν τα καζίνο προγράμματα για τυχαίους αριθμούς (RNG) τα οποία κοστίζουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ.


Εικόνα του κατασχεμένους κουλοχέρηδες σε ένα χώρο αποθήκευσης στο Σικάγο , Ιλλινόις .(1906)
Κείμενο: www.kazinos
Εικόνες:  1)casinoman         2)inventors

Με πόσες κινήσεις λύνεται ο κύβος του Rubik;


Μετά από έρευνα που διήρκεσε 30 χρόνια οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι το αίνιγμα του κύβου του Ρούμπικ λύνεται με 20-όχι και τόσο απλές-κινήσεις.

Πόσες φορές δεν έχετε σιχτιρίσει που δεν καταφέρατε με τίποτε να λύσετε το περιβόητο κύβο του Ρούμπικ που σας δώρισε η θεία σας; Σίγουρα αμέτρητες όπως και εγώ που κάπου τον έχω θάψει να μην τον βλέπω και συγχύζομαι.
Σύμφωνα λοιπόν με τους μελετητές που διεξήγαγαν έρευνα εδώ και 30 χρόνια για να λύσουν το γρίφο του κύβου, ανέφεραν ότι χρειάζεται μόνο 20 κινήσεις για να ολοκληρωθεί το αριστούργημα.

Ειδικότερα, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να υπολογίσουν το μαγικό αριθμό του 36χρονου πλέον κύβου, εκείνο δηλαδή τον αριθμό των κινήσεων που απαιτείται για να λυθεί το μυστήριο.

Έτσι υπολόγισαν ότι όλες οι 43,252,003,274,489,856,000 πιθανές εναρκτήριες κινήσεις μπορούν μέσα σε 20 βήματα να σας στέψουν βασιλιά του κύβου.

Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει έντονα η πιθανότητα να αποτύχετε αφού ανάμεσα σε αυτές τις κινήσεις που θα επιλέξετε υπάρχουν 43 δις λάθος κινήσεις!

Ένας εκπρόσωπος του εν λόγω project δήλωσε πως σε μερικά χρόνια επιπλέον επεξεργασίας θα αποδείξουν ότι 20 κινήσεις αρκούν για τη λύση του αινίγματος.

Ο Κύβος του Ρούμπικ εφευρέθηκε από τον Έρνο Ρούμπικ, έναν Ούγγρο γλύπτη και καθηγητή αρχιτεκτονικής, το 1974, ενώ πέρασαν έξι χρόνια μέχρι να βρει τον δρόμο του προς τα καταστήματα παιχνιδιών της Δύσης.

ΠΗΓΗ: news247.gr

Με πόσες κινήσεις λύνεται ο κύβος του Rubik;


Μετά από έρευνα που διήρκεσε 30 χρόνια οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι το αίνιγμα του κύβου του Ρούμπικ λύνεται με 20-όχι και τόσο απλές-κινήσεις.

Πόσες φορές δεν έχετε σιχτιρίσει που δεν καταφέρατε με τίποτε να λύσετε το περιβόητο κύβο του Ρούμπικ που σας δώρισε η θεία σας; Σίγουρα αμέτρητες όπως και εγώ που κάπου τον έχω θάψει να μην τον βλέπω και συγχύζομαι.
Σύμφωνα λοιπόν με τους μελετητές που διεξήγαγαν έρευνα εδώ και 30 χρόνια για να λύσουν το γρίφο του κύβου, ανέφεραν ότι χρειάζεται μόνο 20 κινήσεις για να ολοκληρωθεί το αριστούργημα.

Ειδικότερα, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να υπολογίσουν το μαγικό αριθμό του 36χρονου πλέον κύβου, εκείνο δηλαδή τον αριθμό των κινήσεων που απαιτείται για να λυθεί το μυστήριο.

Έτσι υπολόγισαν ότι όλες οι 43,252,003,274,489,856,000 πιθανές εναρκτήριες κινήσεις μπορούν μέσα σε 20 βήματα να σας στέψουν βασιλιά του κύβου.

Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει έντονα η πιθανότητα να αποτύχετε αφού ανάμεσα σε αυτές τις κινήσεις που θα επιλέξετε υπάρχουν 43 δις λάθος κινήσεις!

Ένας εκπρόσωπος του εν λόγω project δήλωσε πως σε μερικά χρόνια επιπλέον επεξεργασίας θα αποδείξουν ότι 20 κινήσεις αρκούν για τη λύση του αινίγματος.

Ο Κύβος του Ρούμπικ εφευρέθηκε από τον Έρνο Ρούμπικ, έναν Ούγγρο γλύπτη και καθηγητή αρχιτεκτονικής, το 1974, ενώ πέρασαν έξι χρόνια μέχρι να βρει τον δρόμο του προς τα καταστήματα παιχνιδιών της Δύσης.

ΠΗΓΗ: news247.gr

Τι σημαίνει το "i" μπροστά από τα iPhone, iPod και iPad;


Η Apple δημιούργησε ένα εμπορικό σήμα, το «i», για να θεωρηθεί ότι δεν έχει σχέση με τη λειτουργία και το σχεδιασμό. Τι σημαίνει λοιπόν το «i» στο iPod, iPhone και iPad;

Όταν η Apple κυκλοφόρησε στο ντεμπούτο των προϊόντων της, κατ ‘αρχάς, το iMac οSteve Jobs δήλωσε: «Πρόκειται για ένα γάμο του internet με την απλότητα του Macintosh.»

Έτσι, το «i» αντιπροσωπεύει το internet και «Mac» αντιπροσωπεύει το Macintosh. Το internet είναι η λέξη που συχνά εκπροσωπείται από «i». Ωστόσο,  δεν είναι η μόνη έννοια του «i».

Πέρα από το internet,το ‘i’ σημαίνει επίσης individual, Instruction, intended, information καιinspiration.

Από το ντεμπούτο του iMac το 1998, η Apple άρχισε να δημιουργήσει κάποια παρόμοια σχέδια σε άλλα καταναλωτικά προϊόντα που χρησιμοποιούν το «i», συμπεριλαμβανομένων των iPodiPhone και το iPad.

Αναπτήρας: γιατί η μισή φλογα είναι μπλε και δεν καίει πολύ;


Γιατί στον αναπτήρα η φλόγα στη βάση είναι μπλε και καίει λιγότερο σε σχέση με την άλλη μισή που είναι κίτρινη; Γιατί συμβαίνει αυτό; Ας δούμε!

Αρχικά να αναφέρουμε πως γενικά, η μπλε φλόγα καίει περισσότερο από την κίτρινη(είναι πιο καυτή).

Όταν λέμε «καίει», εννοούμε πόση θερμότητα εκπέμπει.

Υπάρχει ο κανόνας του ουράνιου τόξου: 
η μπλε(που είναι στην «αρχή» του ουράνιου τόξου) 
καίει περισσότερο από την κόκκινη που είναι στο «τέλος» του ουράνιου τόξου.—

Δηλαδή πολύ απλά, μια μπλε φλόγα καίει πάρα πολύ, μία πράσινη καίει λιγότερο από την μπλε αλλά περισσότερο από την κίτρινη, και μία κόκκινη φλόγα καίει λιγότερο από όλες.

Οπότε το λογικό που θα έπρεπε να συμβαίνει, είναι στη βάση του αναπτήρα που υπάρχει μπλε φλόγα, να καίει-ζεματάει περισσότερο από την υπόλοιπη που είναι κίτρινη.

Δεν συμβαίνει όμως αυτό!
Συμβαίνει κάτι παρόμοιο με αντίθετα όμως αποτελέσματα!
Να επισημάνουμε πως το παρόν φαινόμενο συμβαίνει σε μικρές φλόγες όπως του αναπτήρα.
Για να έχουμε μία πλήρη ολοκληρωμένη καύση, χρειάζεται επαρκής ποσότητα οξυγόνου.

Ο αναπτήρας περιέχει βουτάνιο και όταν τον ανάβουμε, βγάζει μία συνεχόμενη ροή βουτανίου.

Λόγω όμως της συνεχόμενης ροής, το βουτάνιο, στη βάση, δεν έχει επαρκές οξυγόνο για να καεί ολοκληρωτικά. 


Έτσι καίγεται ένα πολύ μικρό μέρος του(που έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο), παράγοντας την μπλε φλόγα.

Αν παρατηρήσετε, δεν είναι όλη ηφλόγα στη βάση μπλε, αλλά ένα μικρό μέρος της.

Το υπόλοιπο της φλόγας στη βάση είναι διάφανο και λόγω της ελάχιστης μπλε ποσότητας, μας φαίνεται σαν να είναι, όλη η φλόγα-βάσης, μια απόχρωση του μπλε.

Στην πραγματικότητα, αυτή η ελάχιστη πραγματική μπλε φλόγα που υπάρχει, καίει-ζεματάει πολύ περισσότερο με μία αντίστοιχη κίτρινη.

Αλλά είναι πάρα πολύ μικρή (η υπόλοιπη, η διάφανη, δεν έχει καεί)

Και εδώ έρχεται και δένει το γλυκό:
Η φλόγα στο σημείο που από μπλε γίνεται κίτρινη, μεγαλώνει κατά πολύ η πραγματική της επιφάνεια(έχει βρει όλο το απαραίτητο οξυγόνο για να γίνει η ολική καύση), οπότε, αν και πιο ασθενής σε θερμοκρασία, λόγω της μεγαλύτερης επιφάνειας, καίει περισσότερο!!

Αυτός είναι και ο λόγος που η μπλε φλόγα – βάσης ενός αναπτήρα, έχει μικρότερη θερμοκρασία, σε σχέση με την υπόλοιπη μισή κίτρινη φλόγα που έχει αρκετά μεγαλύτερη θερμοκρασία.

Γιατί μετά γίνεται κίτρινη η φλόγα και δεν παραμένει όλη μπλε;
Γενικά η μπλε καύση είναι «καθαρή» ενώ η κίτρινη όχι.

Έτσι, στην αρχή καίγεται καθαρό βουτάνιο με οξυγόνο, αλλά από ένα σημείο και μετά, που καίγεται ολικά όλο το βουτάνιο, η φλόγα γίνεται κίτρινη γιατί καίει – αναμιγνύονται και τα «κατάλοιπα» της μπλε φλόγας.


ΠΗΓΗ: coolweb.gr